Beste Tertio-lezer, migratie en asiel halen dagelijks het nieuws. Het ontbreken van een daadkrachtig terugkeerbeleid wordt door veel commentatoren genoemd als de zwakke schakel van het beleid. De pushbacks aan de Europese grenzen stuiten dan weer op heel wat kritiek. Op de droeve verjaardag van de dood van de Nigeriaanse vluchtelinge Semira Adamu tijdens haar gedwongen repatriëring, brengt Tertio een dossier over terugkeerbeleid en alle haken en ogen die daaraan vastzitten. En samen met Caritas International bekijken we hoe re-integratie bij vrijwillige terugkeer kan worden ondersteund.
Hoe kun je theoloog zijn na Auschwitz? Als jongeman werd Didier Pollefeyt diep getroffen door de Holocaust, die alles waarin hij geloofde onderuit haalde. Het zou een belangrijk deel van zijn academisch werk tekenen: “Al veertig jaar bestaat mijn academisch werk erin om alles wat de Holocaust toen in mijn gelovig denken heeft neergehaald, kritisch te bekijken en op een of andere manier theologisch her op te bouwen.”
Verder in dit nummer
Op 15 oktober trekken de Ecuadoranen naar de stembus voor de tweede ronde van de vervroegde presidentsverkiezingen. Die vinden plaats in een klimaat van nooit eerder gezien geweld in het vroeger zo vredige Andesland. De tweede ronde belooft een strijd te worden tussen twee uiteenlopende modellen, maar vooral ook tussen voor- en tegenstanders van gewezen president Rafael Correa.
Na rampen kwamen 18de-eeuwse Nederlandse protestanten samen in hun kerken om er te bidden, rampspoed af te weren en slachtoffers te herdenken. Historicus Adriaan Duiveman onderzocht de betekenis van een dergelijk noodritueel voor geloofsgemeenschappen.
In weerwil van de lippendienst aan het concept van de nieuwe – horizontale, bottom-up – autoriteit, blijven hardnekkige restanten overeind van de hiërarchische en bureaucratische beleidsvoering door scholengroepen, centrale diensten en directies. Zonder echt pedagogisch-didactisch medezeggenschap blijken leraren, herleid tot zielloze invullers van afvinklijsten, nog al te vaak overal inzetbare en altijd vervangbare – gedepersonaliseerde – pionnen op een anoniem en onzichtbaar aangestuurde schaakcomputer.
Toen Claudio Monteverdi in 1610 zijn Mariavespers uitbracht, was dat een schitterende blend van twee muzikale benaderingen van hetzelfde tekstuele en liturgische materiaal: de oude polyfone ‘prima prattica’ en zijn nieuwe ‘seconda prattica’, met meer aandacht voor de tekst en dus ook ruimte voor retoriek. De barok kon beginnen. Vandaag brengt het conceptalbum Sanctissima ook een Mariavesper en brengt het net zo goed twee muzikale benaderingen samen tot een uitmuntend geheel. Een tweede ‘Vespro’?
De faam van Dieric Bouts (ca. 1410-1475) berust vooral op de werken die hij uitvoerde voor Leuvense opdrachtgevers. Deze herfst staat Dieric Bouts centraal in het Leuvense stadsfestival New Horizons. Nooit eerder waren zoveel werken van Bouts op één plek te bezichtigen. Nadruk ligt op de vernieuwingen die Bouts in gang zette en hoe inspirerend hij was in zijn tijd en tot vandaag.
Enkele dagen geleden vond een unieke gebeurtenis binnen de Kerk plaats: een heel gezin werd samen zaligverklaard. Voor een instituut waarbinnen het gezin een pijler en kernwaarde is, mag die primeur gerust opvallend genoemd worden. Het gaat om de Poolse familie Ulma, van wie het tragische levenslot toont hoe gruwelijk rechtvaardigheid en zaligheid kunnen zijn.
Meestal mag u van mij een tekst verwachten die mijmert bij iets moois, veelal iets kleins, iets kwetsbaars dat groots wordt, een detail uit het dagelijkse leven dat er extra betekenis in legt. En daar hou ik ook het meest van. Iets dat de dag binnenbreekt, de gedachten op gang zet en vaak diepe dankbaarheid of zelfs ontroering oproept. Vandaag is het iets anders. Ik ben niet iemand die sterk met politiek bezig is. Ik moest het leren en méér doen, werd me vroeger wel eens gezegd. En neen, het is niet gelukt. Ik ben nog steeds voornamelijk met andere dingen bezig. Maar voor één keer heb ik het toch over politiek: precies omdat die alles wat Schoon, Goed en Waar is, mogelijk zou moeten maken en de facto helaas soms het tegengestelde doet.
De jonge Nederlandse harpist Remy van Kesteren bracht onlangs Muses uit. Het album, vernoemd naar de negen muzen uit de Griekse mythologie, verkent Van Kesterens muzikale inspiraties via negen componisten die zijn muzikale reis sterk beïnvloedden. Klassieke componisten zoals Jean Sibelius en Erik Satie komen aan bod, maar hij herwerkte ook nummers van enkele van zijn favoriete bands en artiesten zoals Aphex Twin, Radiohead, Kendrick Lamar en Bon Iver.
