"Als gelovige minderheid kan je zinvol aanwezig zijn in de samenleving”
Bruno Spriet is in zijn leven al enkele keren de vreemde eend in de bijt geweest. Als jonge snaak bracht hij tijd door in Bolivia en Peru om daar onder meer vrijwilligerswerk te doen in de sloppenwijken. Voor zijn medestudenten aan de Vlerick Business School was hij als theoloog een eigenaardige vogel, en in maart werd hij als eerste leek secretaris-generaal van de Belgische bisschoppenconferentie. Tertio nr. 1.230 van 6/9/’23 brengt een gesprek met deze bruggenbouwer.
Interview: Johan Van der Vloet & Erik Buys
Tekst: Erik Buys
Hoewel hij nog maar 36 is, kan Bruno Spriet toch al bogen op heel wat ervaring met managementwerk. Hij werkte iets meer dan tien jaar voor Porticus, een grote filantropische organisatie. Zijn recente overstap naar de functie van secretaris-generaal van de Belgische bisschoppenconferentie is historisch, want daarmee staat voor het eerst een leek aan het roer van dat coördinerende orgaan. "Voor mij persoonlijk was het een verrassing daarvoor te worden gevraagd, ook al wist ik dat de bisschoppen op zoek waren naar een leek", vertelt Spriet. Meteen maakt hij duidelijk wat dat zegt over de evolutie van de Belgische kerkprovincie: "Door bewust voor een leek te kiezen, toont de bisschoppenconferentie symbolisch dat onze Kerk synodaal is, een Kerk waarin leken, priesters en bisschoppen allemaal samenwerken. Ik zie het als een natuurlijke evolutie. Sinds het Tweede Vaticaans Concilie heb je in België toch veel leken die theologie hebben gestudeerd en die actief zijn geworden in het onderwijs, de pastoraal en veel andere domeinen. Vandaag zijn er op het secretariaat van de bisschoppenconferentie een drietal priesters. De overgrote meerderheid van de medewerkers bestaat uit leken. Hetzelfde geldt voor de medewerkers van de bisdommen.”
U studeerde theologie én management, een niet alledaagse combinatie. Wat was uw motivatie?
"Ik was met Zuid-Amerikaanse bevrijdingstheologie bezig in 2008, de periode van de financiële crisis, en kwam tot de conclusie dat de theologie als discipline een heel mooie evolutie heeft doorgemaakt naar een minder autoritaire wetenschap. Het zoeken naar waarheid is een vast onderdeel geworden van het theologisch denken, eerder dan het catechetisch afkondigen van hoe de waarheid in elkaar zit. Ik was intellectueel nieuwsgierig naar hoe dat zat binnen de economie, binnen het managementdenken, in die periode vlak na de crisis. Was daar een gelijkaardige evolutie gebeurd waarbij de neoliberale dogma's in vraag werden gesteld? Ik wou de vergelijking kunnen maken.”
